Aankoop Johannes Postschool
De PvdA Ridderkerk vindt het belangrijk dat we in Ridderkerk zorgvuldig omgaan met ons culturele erfgoed. Het voormalige schoolgebouw aan de Rijksstraatweg, sinds jaar en dag bekend als het Johannes Post museum, hóórt bij dat culturele erfgoed. Het klaslokaal waarin op 15 mei 1940 het capitulatiedocument werd ondertekend, is zelfs van nationale betekenis. De verhalen van de Tweede Wereldoorlog dienen te blijven worden doorverteld, want wie het verleden niet kent, heeft geen toekomst.
Dan over het voorstel zelf.
Op basis van in het verleden gemaakte afspraken heeft de gemeente een eerste recht van koop op het voormalige schoolgebouw. De gemeente dient dan wel binnen twee maanden, nadat het gebouw aan haar te koop is aangeboden, een besluit te nemen. Deze termijn eindigt over circa 48 uur. Het is dus niet overdreven om te stellen dat de raad vanavond onder druk staat om een besluit te nemen.
De PvdA Ridderkerk is verbaasd en ook geïrriteerd over deze gang van zaken. Heeft nu niemand binnen de gemeentelijke organisatie zien aankomen dat de eigenaar wilde gaan verkopen? Al in 2019 hebben de eigenaar en de gemeente meerdere keren met elkaar gesproken over de vraag of de gemeente bereid is om af te zien van haar eerste recht van koop. Dat zal toch niet geweest zijn omdat de eigenaar het museum nog jaren wilde voortzetten? Is regeren niet vooruitzien?
Het resultaat van dat getreuzel: een voorstel dat de nodige vragen oproept. Enkele voorbeelden: het college wil bijna € 800.000 uitgeven aan de aankoop van het voormalige schoolgebouw, maar zegt nog niet te weten wat het daarna en binnen welke termijn met het gebouw wil gaan doen. En als het gebouw en de museuminventaris niet in één hand blijven, hoe borgen we dan dat het klaslokaal waar het capitulatiedocument is ondertekend, opnieuw in de sfeer van toen wordt ingericht? Een leeg klaslokaal zal niet veel bezoekers trekken. Het is de aankleding die het aantrekkelijk maakt.
Afgaande op diverse (lokale) media zitten het college en de eigenaar ook niet op één lijn. In een artikel dat vandaag in de Combinatie staat, wordt de advocaat van de eigenaar geciteerd die aangeeft dat de gemeente aan ‘cherry picking’ doet door alleen het voormalige schoolgebouw te willen kopen en niet ook het woonhuis en de museuminventaris. Het is volgens hem alles of niks. Het is dus onzeker of dit voorstel wel een oplossing is of dat dit het begin is van een jarenlange juridische strijd. Dat doet wat ons betreft geen recht aan wat er de afgelopen 25 jaar op deze plek is opgebouwd en bovendien zijn er betere kan het belastinggeld van onze inwoners beter worden besteed.
Ik ga afronden. Het college en de eigenaar zeggen allebei de instandhouding van dit culturele erfgoed voorop te hebben staan, dan moet het toch mogelijk zijn om als volwassen mensen tot een voor iedereen aanvaardbare oplossing te komen? Het heeft daarbij de voorkeur van de PvdA Ridderkerk dat in ieder geval het voormalige schoolgebouw en het monument, met behoud van het recht van eerste koop voor de gemeente, en de museuminventaris die betrekking heeft op de Tweede Wereldoorlog in één hand blijven. Zodat dat deel van het museum kan worden voorgezet en iedereen deze historische plek kan blijven bezoeken. Opdat we niet vergeten.
